Άρειος Πάγος: Το αμφιλεγόμενο εισαγγελικό πόρισμα για τις υποκλοπές

 

Ποινικές ευθύνες για παραβάσεις της νομοθεσίας για το τηλεφωνικό απόρρητο, αλλά και για τα προσωπικά δεδομένα, επιρρίπτει ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Αχιλλέας Ζήσης στο πόρισμα που συνέταξε για την υπόθεση των υποκλοπών σε τέσσερις νόμιμους εκπροσώπους και ιδιοκτήτες των εταιρειών που ενεπλάκησαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο με το λογισμικό pretador.

Ιωάννης Λαβράνος, Φελίξ Μπίτζιο, Sara Aleksandra Ηαmu, TAL JONATHAN DILIAN (ΤΑΛ ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΝΤΙΛΙΑΝ) είναι τα τέσσερα άτομα, τα οποία, σύμφωνα με το πόρισμα παραβίασαν το τηλεφωνικό απόρρητο σε 116 περιπτώσεις, πολιτικών, δημοσιογράφων και άλλων, για να έχουν πρόσβαση στις επικοινωνίες τους.

«…..1. Φέλιξ Μπίτζιος , 2. Sara Aleksandra Hamon (Σάρα Αλεξάνδρα Χάμου), 3.Tai Jonathan Dilian, 4.ΙωάννηςΛαβράνος με τις παραπάνω ιδιότητες, αφενός επιχείρησαν χωρίς σχετικό δικαίωμα αυτών , χωρίς δηλ. τη ρητή συναίνεση του νόμιμου δικαιούχου και κατά παράβαση του μέτρου προστασίας να αποκτήσουν πρόσβαση σε μέρος ή στο σύνολο συστήματος πληροφοριών ή σε ηλεκτρονικά δεδομένα των παθόντων κατά την έννοια του άρθρου 13 στοιχ. στ’και ζ ΠΚ, και αφετέρου σε δύο άλλες περιπτώσεις επιχείρησαν χωρίς σχετικό δικαίωμα αυτών και κατά παράβαση του μέτρου προστασίας….», αναφέρεται στο πόρισμα.

Κατά τον εισαγγελέα σε δύο περιπτώσεις, του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη και της Αρτέμιδος Σίφορντ πέτυχαν το στόχο τους, καθώς και οι δύο άνοιξαν το κακόβουλο λογισμικό και παρακολουθήθηκαν, ενώ για τους υπόλοιπους 114, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, σύμφωνα με το πόρισμα υπήρξαν θύματα απόπειρας για παρακολούθηση καθώς δεν πάτησαν τα σχετικά links.

Για την ΕΥΠ

Στο πόρισμα που αριθμεί 286 σελίδες, δεν αποδίδεται η οποιαδήποτε ευθύνη στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών.

Ωστόσο, από την πραγματογνωμοσύνη που ο ίδιος ο αντεισαγγελέας διενήργησε στην ΕΥΠ μαζί με δύο πραγματογνώμονες, προέκυψε ότι 28 στόχοι, θύματα παρακολουθήσεων με το pretador, είχαν παρακολουθηθεί κατά διαστήματα και από την ΕΥΠ.

Σύμφωνα με το πόρισμα, το 24% επί του συνόλου των διαπιστωμένων θυμάτων του Pretador, (συνολικά 116) δεν οδηγεί ότι υπήρχε κοινό κέντρο παρακολουθήσεων ΕΥΠ- pretador, ενώ ο κ. Ζήσης «ρίχνει» στο 1% την αναλογία εκείνων που είχαν διπλή παρακολούθηση από  ΕΥΠ και pretador, όταν στους 28 στόχους της ΕΥΠ που ήταν παράλληλα και στόχοι Pretador, τους συγκρίνει με το σύνολο των 15 χιλιάδων διατάξεων άρσης τηλεφωνικού απορρήτου που πραγματοποιήθηκαν από το 2020 ως το 2023.

Ετσι, αποσυνδέει την ΕΥΠ από τις παράνομες παρακολουθήσεις σημειώνοντας, ότι δεν υπάρχει κάποιο άλλο στοιχείο, πλην των διπλών παρακολουθήσεων, που να συνηγορεί, κατά αυτόν, στη θεμελίωση των καταγγελιών για κοινό κέντρο παρακολουθήσεων με απόληξη το Μέγαρο Μαξίμου.

Για Κοντολέοντα- Γρηγοριάδη

Ευθύνες δεν αποδίδει ούτε και σε πρόσωπα που είχαν μηνυθεί για τις υποκλοπές, μεταξύ των οποίων ο τότε διοικητής της ΕΥΠ Παναγιώτης Κοντολέων και ο τότε γενικός διευθυντής του πρωθυπουργικού γραφείου Γρηγόρης Δημητριάδης.

Για τον κ. Κοντολέοντα, στο πόρισμα αναφέρεται ότι δεν είχε γνώση παράνομων παρακολουθήσεων, όπως και ο κ. Δημητριάδης, ο οποίος σύμφωνα με τον εισαγγελέα  ουδέποτε είχε σχετική ενημέρωση ούτε οποιαδήποτε γνώση.

Συγκεκριμένα για τον Γρηγόρη Δημητριάδη αναφέρεται στο πόρισμα : ‘’…Ορίστηκε Γενικός Γραμματέας του Πρωθυπουργού τον Ιούλιο του 2019 και στη συνέχεια, με την υπ αριθμ. 344 (ΦΕΚ Β’ 2659/18.06.2021) Απόφαση του Πρωθυπουργού , του δίδεται Εξουσιοδότηση να υπογράφει «Με εντολή Πρωθυπουργού» έγγραφα, πράξεις και αποφάσεις που αφορούν μεταξύ των άλλων διαδικαστικά θέματα του Συντονιστικού Συμβουλίου Διαχείρισης Πληροφοριών της Ε.ΥΠ. κ,λπ. Ουδέποτε δε τον ενημέρωσε ο Διοικητής ή κάποιος άλλος για επισυνδέσεις κάποιου προσώπου , αλλά και γενικότερα δεν είχε ενημέρωση για την έκδοση Εισαγγελικών Διατάξεων νόμιμης επισύνδεσης, για ποια πρόσωπα αφορούν οι διατάξεις, χρονικά διαστήματα αυτών, τους λόγους έκδοσης αυτών και γενικότερα για όλη τη διαδικασία που προηγείται της έκδοσης εισαγγελικής διάταξης…..’’

Προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο

Πάντως, δεν αποκλείεται οι παθόντες να προβούν σε κινήσεις, όπως το να προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, με τους συνηγόρους των θυμάτων των υποκλοπών να επισημαίνουν ότι στο πόρισμα δεν αναφέρεται για ποιο λόγο έγιναν από ιδιώτες οι παρακολουθήσεις, ποιοι ήταν οι ηθικοί αυτουργοί αυτών των έκνομων δράσεων και γιατί σε βάρος των τεσσάρων ατόμων, δεν τους αποδίδονται ευθύνες και για κακουργήματα, όπως εγκληματική οργάνωση ή κατασκοπεία.

Συνήγοροι των θυμάτων αναφέρουν ότι για την παραβίαση των προσωπικών δεδομένων, η κατηγορία θα μπορούσε να είναι κακούργημα και όχι πλημμέλημα και δηλώνουν ότι θα προβούν σε νομικές ενέργειες για να αποκαλυφθεί η αλήθεια.